یکی از اصلی‌ترین مشکلاتی که در طول سال‌های گذشته سازمان راهداری با آن دست و پنجه نرم کرده است فاصله قابل توجه میان قیمت تمام شده خودروهای بین شهری جدید با نرخ خریداری خودروهای فرسوده بوده است.

مشکلی که در طول پنج سالی که از مدیریت کشاورزان در این سازمان می‌گذرد هرگز راه‌حل جدی برای آن مطرح نشده و همچنان بسیاری از راننده‌ها برای نوسازی خودروهای خود با اما و اگرهای جدی مواجه هستند.

در شرایطی که این سازمان هنوز نتوانسته راه‌حلی برای فاصله قابل توجه قیمتی پیدا کند، این بار رییس سازمان راهداری به حوزه خودروهای شخصی ورود کرده و در رابطه با آن اظهاراتی عجیب داشتند.

کشاورزیان اعلام کرده که در حال حاضر خودروهایی که در کشور تولید می‌کند کمترین ایمنی را بین خودروهای جدید دارند و نمی‌دانیم باید چه فکری به حال خودروهای غیرایمن کنیم.

این مقام مسئول تصمیم گرفته در پاسخ‌ به این مساله صورت را به طور کامل پاک کند و تمام آنچه در صنعت خودروی کشور هزینه شده را به راحتی کنار بگذارد. کشاورزیان به وزیر اقتصاد پیشنهاد داده که تعرفه واردات خودرو کاهش یابد تا مردم بتوانند خودروهای ایمن سوار شده و به این ترتیب خسارت شرکت‌های بیمه را کاهش دهیم.

هرچند باید این صحبت رییس سازمان راهداری را از این منظر بررسی کرد که نگرانی او درباره ایمنی خودروها نه‌تنها به سلامت مردم که به کاهش هزینه شرکت‌های بیمه نیز اختصاص پیدا می‌کند، این سوال اصلی را نیز باید بیان کرد که صنعت خودروی ایران که برای چند دهه در ایران هزینه‌های زیادی را به خود دیده و شرکت‌های گسترده‌ای در آن فعال هستند باید کنار رفته و جای خود را به رقبای قدرتمند خارجی بدهد.

هرچند افزایش کیفیت خودروهای داخلی یکی از دغدغه‌های اصلی تمام دارندگان و مسافران خودروهای ایرانی بوده است، اما قطعا صرف کاهش تعرفه واردات خودرو به کشور نمی‌تواند راه‌حلی بلندمدت و قابل اتکاء برای این معضل باشد.