به گزارش صنعت نویس،نژادحسینیان 75 سال پیش در تهران به دنیا آمد و در این دوران مسوولیت های مختلفی را پس از انقلاب به عهده گرفت. او طی سال های 68 تا 73 سکان هدایت وزارت صنایع سنگین را در دولت مرحوم علی اکبر هاشمی رفسنجانی در دست داشت و در سال های 60 تا 63 نیز وزیر راه و ترابری بود. نژادحسینیان همچنین طی سال های 76 تا 81 نیز به عنوان سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد مشغول به کارشد. از جمله اقدامات مهم نژادحسینیان در دهه 70، تصویب قانون خودرو و همچنین آوردن پراید به ایران بود. خودش معتقد بود آمدن پراید به ایران، لطف خدا بوده و این محصول توانسته خودروسازی ایران را در دهه 70 نجات دهد. نژادحسینیان سال ها پیش در گفت و گویی که با روزنامه دنیای اقتصاد انجام داد، از خاطراتش در خودروسازی به خصوص ماجرای قیمت گذاری و دعواهایی که بر سر ادامه تولید پیکان و پژو 405 وجود داشت، گفت. می گفت آن اوایل اجازه تولید پژو 405 را نمی دادند، چون آن را محصول طاغوت و مظهر تجمل گرایی می دانستند. او اما کار مهم دیگری نیز در دهه 70 انجام داد و آن، آزادسازی قیمت خودرو بود. در گفت و گویش با دنیای اقتصاد می گوید " یکی از بزرگترین مشکلات ما در آن دوران، قیمت خودرو و اختلاف شدید نرخ کارخانه و بازار آن بود. مثلا طرف پیکان را 180 هزار تومان از کارخانه تحویل می‌گرفت و اگر خیلی آدم خوبی بود، بلافاصله آن را یک میلیون و 180 هزار تومان می‌فروخت. من وقتی اوضاع را این طور دیدم، به آقای‌هاشمی پیشنهاد دادم که چند نفر از خودرو فروشان خوب پایتخت (سمت سه راه سیروس) را انتخاب کنیم و روزی مثلا پنج تا رنو 5 به آنها بدهیم، منتها با قیمتی مثلا 30 هزار تومان زیر بازار. به هر کدام هم بیست سی هزار تومان می‌دادیم که نوسان قیمت خودرو ربطی به آنها نداشته باشد، چون فروشندگان خودرو عکس عمل می‌کردند و می‌گفتند اگر رنو 5 را مثلا یک میلیون و صد وهشتاد هزار تومان می‌خریم، پس باید یک میلیون و دویست هزار تومان بفروشیم، ولی ما گفتیم که آنها یک میلیون و صد و پنجاه هزار تومان بفروشند تا قیمت خودرو پایین بیاید. آقای ‌هاشمی گفت سر و صدایش را در نیاور و برو انجام بده. ما هم این کار را کردیم و خوشبختانه جواب داد."
نژادحسینیان در بخشی دیگر از گفت وگویش می گوید "همان زمان چند نفر در خود دولت به من می‌گفتند که عجب آدم بی عرضه‌ای هستی که اختلاف قیمت کارخانه و بازار را از بین برده ای. منظورشان رانت این ماجرا بود. آن زمان قیمت یکی از خودروهای پارس خودرو در کارخانه یک میلیون و هشتصد هزار تومان بود و در بازار یازده میلیون؛ بنابراین با یک امضای من به عنوان وزیر صنایع سنگین، نُه میلیون پول جا به جا می‌شد." او اما در آخر گفت و گویش تاکید کرد با همه تلاش هایی که برای خودروسازی شد، این صنعت حاصلی برای مملکت نداشت.
منبع:خودرونامه