به گزارش صنعت نویس، با 241 رای پانزدهمین وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران شد؛ بیژن نامدار زنگنه که براي چهارمين بار به عنوان وزير نفت معرفي شد، چندان تمایلی نداشت که در دوره دوم ریاست جمهوری حسن روحانی بر کرسی وزارت نفت تکیه بزند. او در جریان دفاع از برنامه هایش در مجلس هم گفت که نمی خواسته دوباره وزیر شود:« بنده خیلی اصرار کردم فرد دیگری وزیر شود، اما آخرش تنها ماندم و همه پشتم را خالی کردند و گفتند خودت وزیر شو. حال من باید چه کار می‌کردم. حتی فرزندان شهدا نیز از من خواستند و من نمی‌توانم در مقابل آنها بی‌تفاوت باشم.»

چهارسال گذشته را جز سخت‌ترین سالهای اداره وزارت نفت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی عنوان کرده است.از همین رو، بیشترین تلاش را برای اداره مهمترین منابع درآمدی کشور کرده است. اقدامات او در این چهارسال آنقدر پررنگ و اثرگذار است که تنها می توان تیتر وار به آنها اشاره کرد.از بازپس گیری سهمیه ایران در اوپک وتدوین قراردادهای جدید نفتی گرفته تا تکمیل پروژه گازرسان در داخل کشور.

پرسابقه‌ترين وزير دولت‌هاي مختلف جمهوري اسلامي نیاز به معرفی چندانی ندارد.در كارنامه كاري خود ٢٢ سال وزارت را به ثبت رسانده، حالا با احتساب رای اعتماددوباره ركورد ديگري در اعتماد دولت‌هاي جمهوري اسلامي ايران به خود را شكسته است. بيژن نامدار زنگنه با ٦٥ سال سن سابقه يك دوره تصدي وزارت جهاد سازندگي، ٢ دوره وزارت نيرو و سه دوره وزارت نفت را در كارنامه كاري خود دارد. زنگنه به مدت ١٥ سال عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام (٩٠-١٣٧٥) بوده است و در حال حاضر عضو هيات علمي انستيتو مهندسي نفت پرديس دانشكده‌هاي فني دانشگاه تهران است.

وي ٦ دوره عضو شوراي عالي كانون مهندسين فارغ‌التحصيل دانشكده فني دانشگاه تهران و عضو هيات‌مديره سازمان نظام مهندسي ساختمان تهران از ١٣٩١ تا ١٣٩٣ و عضو شوراي عالي سازمان نظام مهندسي ساختمان كشور (١٣٩٤- ١٣٩٢) بوده است.زنگنه از سال ١٣٦٤ تا ١٣٩٦ در دولت‌هاي مختلف به عنوان وزير فعاليت كرده است.

دفاع از چهار سالِ سخت

روایت است که اولین روزهایی که بیژن نامدار زنگنه بعد از وقفه 8 سال دولتهای نهم و دهم به وزارت نفت آمد، به عسلویه سفر کرد.سفری که نزدیکانش می گویند، او را آنچنان غمگین کرده بود که به محض رسیدن به تهران، دستور داد به سرعت کار در پروژه‌های نیمه تمام پارس جنوبی دوچندان شود. پیمانکاران این پروژه ها از روزهای سخت و پراسترس آن روزها روایت می کنند که فرمانده نفت هر روز از آنان گزارش کار می خواسته و کار شبانه روزی شده است.اینچنین بود که زنگنه منتظر نتایج مذاکره محمدجواد‌ظریف و تیم مذاکره کننده هسته ای نماند وکار را شروع کرد؛با همان حداقل منابع و حداقل امکانات.

در مدت ۴ سال دولت یازدهم، توانست کارهای بزرگی را در صنعت نفت انجام دهد. توانست سهم از دست رفته نفت ایران را در منطقه و اوپک دوباره بدست آورد. زنگنه در جلسه دفاع خود در صحن علنی مجلس گفت :«دشمنان می‌خواستند تولید ما را فریز کنند ومن ایستادم. اما برخی می‌گفتند زنگنه می‌خواهد ارزان فروشی کند ولی من گفتم گردن من را هم بزنید نمی‌گذارم سهم ایران در بازار جهانی را از بین ببرد و سهم‌مان را پس گرفتم.لذا اگر نمی‌خواهید این صنعت را بالا ببرید بر سر بچه‌های صنعت نفت نزنید.»

بعد از بازگشت مجدد بیژن زنگنه به صنعت نفت، اوضاع صنعت نفت قابل تعریف نبود. فشار تحریم ها بر صنعت نفت سنگینی می کرد. روایت این روزهای سخت را خود زنگنه در جلسه دفاع از برنامه هایش بهتر توصیف می کند :« بنده وقتی که در سال 84 وزارت نفت را ترک کردم کل نیرو‌های قراردادی و رسمی حدود 120 هزار نفر بودند اما وقتی که به این وزارتخانه بازگشتم و با توجه به اینکه عمده پتروشیمی‌ها و پالایشگاه‌ها واگذار شده بود نیروی انسانی نفت 220 هزار نفر بود یعنی 100 هزار نیرو بدون اینکه کار ما اضافه شود افزوده بودند و در عین حال کار هم کم شده بود لذا حل این معضل خودش کار بزرگی است.»

به همین ترتیب زنگنه ۴ سال اولویت خود را «طرح های بهینه سازی مصرف سوخت، تربیت مدیران نفتی و رسیدگی به معیشت نیروهای انسانی» قرار داد.

آماده تر از چهارسال قبل

وزارت‌نفت حالا برای چهارسال بعدی آماده‌تر از گذشته است.هرچند زنگنه باید خود را برای نقادی کسانی که نمی خواهند سرمایه‌خارجی به پروژه های نفتی ایران وارد شود،آماده کند.او در جریان دفاع از برنامه هایش در مجلس هم تاکید کرد که:« اینکه ما بتوانیم چنین سرمایه‌ای را جذب کنیم جز با همدلی و همراهی همه تحت رهبری مقام معظم رهبری عملی نمی‌شود. ما می‌توانیم مخالف هم باشیم اما در حوزه منافع ملی باید یکدیگر را همراهی کنیم.»

وزیر نفت دولت دوازدهم برای 4 سال آینده قرار است،قراردادهای IPC را به ثمر برساند. چه آنکه اگر وضعيت كنوني ادامه داده شود و سرمايه‌گذاري كافي انجام نشود، به تدريج توليد نفت و گاز در ايران كاهش پيدا خواهد كرد. ادامه توسعه جدي ميادين مشترك نفت و گازي ازدیگر برنامه های اوست.

او باید عقد قراردادهاي جديد نفتي را با هدف توسعه ميدان‌هاي مشترك و نيز افزايش ضريب بازيافت از مخازن نفت كشور با به كارگيري فناوري‌هاي نوين تا سال 1400 دنبال کند.

زنگنه در برنامه اش احداث پايانه نفتي در درياي عمان، ادامه اجراي جهش دوم صنعت پتروشيمي با هدف تكميل زنجيره ارزش و افزايش توليد، تغيير رويكرد از صادرات نفت خام به فرآورده‌هايي با ارزش افزوده بالاتر و نقش‌آفريني جدي در صادرات گاز منطقه و آغاز صادرات LNG را در دستور کار قرار خواهد داد. برنامه هایی که قرار است صنعت نفت را توسعه دهد، زیرا می خواهد درس پس بدهد. همان درسی که حسن ختام دفاع او از مجلس شد:«من این درس را از آقای خادم(قهرمان کشتی) گرفتم که برای عزت و سربلندی ایران آدم باید از آبروی خودش هم بگذرد.»

منبع:خبرآنلاین