پراید تا سالهای سال و البته هنوز محبوب ترین و پرفروش ترین خودروی داخلی برای کسانی است که بودجه ی کمی دارند و به دنبال خرید یک خودروی کم مصرف کم دردسر هستند. این خودرو با وجود ایمنی افتضاح خود و البته افت کیفی که در سال های اخیر تجربه کرده است اما به دلیل نداشتن رقیب جدی همچنان بدون رقیب در بازار خودروی کشور می تازد. کسانی که بودجه ای کمی بیشتر داشته باشند و نخواهند به سراغ خودروی قدیمی، پرمصرف و پراستهلاک پژو ۴۰۵ بروند اما اکثر به سمت پژو ۲۰۶ تیپ ۲ کشیده می شوند که ۲۰۶ نیز در سالهای اخیر داستان های زیادی را تجربه کرده است و رضایت از مدل های مختلف آن در سالهای اخیر همواره رو به کاهش بوده است. حال در ادامه می خواهیم به این نکته بپردازیم که آیا پژو ۲۰۶ تولید داخل ارزش اضافه پرداخت در برابر پراید را دارد یا نه؟

طراحی
در مورد طراحی پراید تقریبا هیچ چیز نمی توان گفت. کاملا معمولی و شبیه به آنچه یک کودک نقاشی می کند. اگر زمان ذهنمان را به دهه ی هشتاد و نود میلادی ببریم می توان با طراحی پراید کنار آمد اما با معیارهای امروزی پراید نه زیبایی دارد و نه جذابیت. اخیرا نیز سایپا در حرکتی برای به رخ کشیدن توانایی های مهندسی صنعت خودروی کشور اقدام به حذف شیشه ی مثلثی عقب کرده است که بیشتر از آنکه برای پراید زیبایی ایجاد کند این خودرو را شبیه پیکان کرده است.
در سمت دیگر اما پژو ۲۰۶ قرار دارد. این خودرو با وجود اینکه طراحی مدرنی ندارد و مربوط به اواخر دهه ی ۹۰ است اما آنچنان طراحی پخته و خوبی دارد که هنوز نیز اکثریت افراد طراحی آن را می پسندند و به زیبا بودن این خودرو معتقدند. البته ۲۰۶ یک خودروی هاچ بک و پراید یک خودروی سدان است و قیاس طراحی آنها صحیح نیست. طراحی ۲۰۶ خوشبختانه بدون تغییر مانده است و ایران خودرو هنرهای خود را روی این خودرو پیاده سازی نکرده است. اگر ظاهر خودرو و جذابیت آن برایتان مهم است و البته از آن دسته از افرادی هستید که در ظاهر خودرو تغییراتی نیز اعمال می کنید ۲۰۶ خودروی مناسبی برای شماست.

کابین خودرو و امکانات
طراحی داخلی پراید ۱۳۱ تیز تقلیدی بی کیفیت از تندر ۹۰است. جالب است نگارنده چند تندر سوار شدم که درب داشبورد آنها کمی انحراف داشت و سمت چپ در داشبورد پایین تر از سمت راست آن بود. هنگام سوار شدن به ورداید نیز این مورد را در درب داشبورد مشاهده کردیم و این فکر به ذهنمان آمد که احتملا بی دقتی های مونتاژی تندر نیز عینا کپی شده اند. یکی از نکات مثبت پراید های ۱۳۱ را باید صندلی های جلویی دانست که شبیه به صندلی های ریو هستند و راحتی بیشتری در مقایسه با صندلی های قبلی پراید های صبا دارند. البته این صندلی ها ضخامت بیشتری نیز دارند و مقدار بیشتری از فضای داخل اتاق را به خود اختصاص داده اند. با این وجود اتاق پراید همچنان فضای کافی برای ۴ سرنشین را دارد. یکی از نکات مثبت این صندلی های جدید این است که اهرم جلو و عقب بردن آنها در سمت جلویی صندلی و زیر پا قرار دارند که دسترسی خوبی در مقایسه با اهرم جلو عقب بردن پرایدهای قدیمی دارد. غربیلک فرمان نیز جدید است و ضخامت بیشتری از قبل دارد که این را باید موردی مثبت دانست. البته جدیدا که پراید به کیسه ی هوا مجهز شده است غربیلک فرمان آن نیز تغییر کرده است اما نمونه ی مورد آزمایش ما فاقد کیسه هوا بود.

در بحث امکانات می توان گفت هیچ. تنها چیزی که اضافه شده است دو عدد جا لیوانی در پایین داشبورد مرکزی است. یکی از ایرادات اصلی پراید نیز محل نصب چراغ چهار راهنما است که در بالای فرمان قرار دارد و دسترسی به آن سخت است اما در مدل های جدید این کلید به داشبورد منتقل شده و در دسترس تر است. کیفیت متریال مورد استفاده در کابین پراید فوق العاده پایین است مخصوصا روی فرمان خودرو حتی آثار قالبگیری پلاستیک نیز باقی مانده است. بدترین بخش از نظر کیفیت مواد نیز قسمت مرکزی فرمان است که یک پلاستیک به شدت بی کیفیت است که به نظر یکی از دوستان با پلاستیک مورد استفاده از دمپایی یکی است.
کیفیت مونتاژ نیز بسیار پایین است و اتاق در اولین فرصت به سر و صدا می افتد. همچنین از روز اولی که در سال ۹۰ این خودرو خریداری شد درهای عقبی برای بسته شدن نیاز به نیروی زیادی داشتند که این ایراد با بارها مراجعه به نمایندگی نیز برطرف نشد.
پژو ۲۰۶ در بخش داخلی خود تغییرات کمی را نسبت به قبل دیده است و تنها می توان به تغییر آمپرها و نمایشگر موجود در بالای داشبورد اشاره کرد.این نمایشگر دارای سایز بزرگتری در مقایسه با قبل است و اطلاعات بیشتری را به نمایش می گذارد. نشان دهنده ها نیز با ۲۰۶ اس دی یکسان هستند و زمینه ی سفید رنگ دارند.

مشخصات فنی
دو خودرو داری حجم موتورهایی بسیار نزدیک به هم هستند. پژو ۲۰۶ تیپ ۲ به موتور TU3گروه پژو سیتروئن مجهز است که ۱۳۶۰ سی سی حجم دارد. این موتور دارای قطر سیلندر ۷۵ میلی متر و کورس ۷۷ میلی متر است. این موتور از نوع ۸ سوپاپ و تک میل سوپاپ است و می تواند ۷۵ اسب بخار قدرت و ۱۱۸ نیوتن متر گشتاور تولید کند. موتور TU3 را باید یکی از موتورهای خوب و کم مصرف پژو دانست که هزینه ی نگهداری مناسبی نیز دارد.

موتور پراید اما یک موتور معروف و دارای پیشینه است. این موتور نخستین بار توسط گروه مزدا طراحی شد و بین موتورهای مزدا با نام موتور B3 شناخته می شود. این موتور ۸ سوپاپ و از نوع تک میل سوپاپ است و نخستین بار در سال ۱۹۸۸ و برای استفاده روی مزدا ۱۲۱ معرفی شد. قطر سیلندرهای این موتور ۷۱ میلی متر و کورس آنها ۸۳.۶ میلی متر است. این موتور با ۱۳۲۴ سی سی حجم می تواند قدرتی در حدود ۶۳ اسب بخار و گشتاور ۱۰۲ نیوتن متر را تولید کند. یکی از نکات مثبت این موتور قدیمی را دوام بالای آن و البته هزینه ی نگهداری پایین آن باید دانست. تمامی موتورهای سری B مزدا از نوع non-interference هستند یعنی در صورتی که تسمه تایم آنها ناگهان پاره شود موتور هیچ آسیبی نمی بیند و سوپاپ ها سالم می مانند که این امر به خاطر طراحی خاص محفظه احتراق و پیستون های این موتورهاست. نکته ی مثبت دیگر این موتور گشتاور خوب آن در دورهای پایینی است به طوری که پراید در دور موتور پایین تری در مقایسه با پژو به حداکثر گشتاور خود دست پیدا می کند.
انتقال نیرو در هر دو خودرو به چرخ های جلویی و با استفاده از یک گیربکس ۵ دنده ی دستی صورت می گیرد.

رانندگی
ابتدا با ۲۰۶ شروع می کنیم خوش دستی و لذت رانندگی همچنان به قوت قبل باقی است ولی کیفیت مواد پایین کابین دایما جلوی چشم شماست. شاب گیری خودرو کاملا کند و بدون هیجان است به طوری که در تست درگی که داشتیم پراید در دنده های ۱ و ۲ عملکرد سریع تری داشت. البته از وزن پایین پراید نیز نباید غافل شد. نفوذ صدا به داخل کابین در ۲۰۶ مناسب تر است . راحتی آن نیز بیشتر از پراید است هرچند سرنشینان عقب در فضایی تنگ و کوچک قرار دارند.
اما پراید رانندگی بی هیجان و همراه با حس نا امنی را منتقل می کند. شتاب گیری پراید در دنده ۱ خوب است منتهی دور موتور که خیلی بالا می رود صدای موتورنیز بیش از اندازه زیاد می شود. در خصوص نفوذ صدای باد و جاده به داخل اتاق نیز گویی سقف و شیشه ی پراید تنها تصویر هستند و عملکردی ندارند به طوری که در سرعت ۱۲۰ کیلومتر از همه جای کابین شامل دستگیره ی درها گوشه های درها و شیشه ها باد به داخل می آید. پراید با چنین عایق بندی ای نیازی به عرضه ی نسخه ی رودستر ندارد چون نفوذ باد به کابین خیلی با یک خودروی بدون سقف فرق ندارد.

هندلینگ پراید نیز با توجه به اکسل یک تکه ی عقبی و لاستیک ها کم عرض در یک کلام افتضاح است و اگر ایمنی را در هنگام رانندگی و سر پیچ ها رعایت نکنید خیلی راحت خودرو را واژگون خواهید کرد. تنها قسمتی که پراید نمره ی بهتری در مقایسه با ۲۰۶ دارد فضای سرنشینان عقب است. با وجود اینکه راحتی صندلی های پراید در سطح پایین تری از ۲۰۶ قرار دارد اما فضای پا و سر عقبی در پراید بهتر است. در تست ترمزی که با پراید داشتیم جالب بود که از سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در ۴۱ متر متوقف شد که انتظار داشتیم ترمزهای آن عملکردی ضعیف تر داشته باشند. البته این عدد نسبتا مناسب را نباید به خاطر ترمزهای خوب پراید دانست بلکه احتمالا بیشتر به خاطر وزن کم این خودرو است و در صورتی خودرو چند سرنشین داشته باشد حتما ترمزهای آن عملکرد خوبی نخواهند داشت، هرچند خدارا شکر سازنده سیستم ABS را روی پراید نصب کرده است. ترمزهای ۲۰۶ نیز عملکردی در همین حد داشتند و هر دو خودرو از کاهش عملکرد ترمزها در هنگام داغ شدن رنج می برند. پراید مورد آزمایش از نوع SX بود که در زمان خرید نسخه ی فول این خودرو حساب می شد و به ترمز ABS و فرمان هیدرولیک مجهز است. فرمان هیدرولیک پراید نیز بسیار نرم و خوب است و در ترافیک شهری و هنگام پارک کردن اصلا شما را خسته نمی کند. نقاط کور نیز به لطف ستون های نازک کمتر است و دید کلی بهتری در مقایسه با پژو دارید.

بالاخره پراید یا ۲۰۶ تیپ ۲
پراید در حال حاظر قیمتی در حدود ۲۱ میلیون تومان دارد. البته پرایدهای جدید به موتور جدیدی نیز مجهز هستند که با نمونه ی مورد آزمایش ما متفاوت است. پژو ۲۰۶ نیز قیمت فعلی در حدود ۳۴ میلیون دارد. یعنی تقریبا بیش از ۵۰ درصد گران تر از پراید است. اما آیا پرداخت ۱۳ میلیون تومان اضافه را در برابر پراید دارد. اگر به خودرو به جاده نمی روید و خودروی دیگری برای مسافرت دارید و پراید را تنها در شهر استفاده می کنید می تواند خودروی خوبی برای شما باشد. پراید پیچیدگی فنی خاصی ندارد و مشکلات آن شما را با خود درگیر نخواهد کرد. استهلاک آن نیز حداقل در نمونه های دارای موتور قدیمی B3 پایین است. برای مثال خودروی مورد آزمایش با آنکه دایما تحت فشار و کارکرد روزانه است اما در ۶ سال گذشته تنها یکبار رادیاتور آن خراب شده است که با هزینه ای ۱۲۰ هزار تومانی (شامل دستمزد، ضد یخ، رادیاتور نو و شلنگ ها) تعویض شد و پس از آن تا کنون مشکل خاصی نداشته است. باتری خودرو نیز پس از یکسال کار در سال ۹۱ از بین رفت با خرید یک باتری بهتر فعلا مشکلی پیدا نکرده است. مصرف سوخت خودرو نیز مناسب است و در تستی که در تابستان انجام شد با کولر روشن و چهار سرنشین تقریبا ۷ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف می کند. البته مصرف شهری در حدود ۱۰ لیتر است.
یکی از ایرادات اصلی پراید ضعف سیستم تهویه به خصوص بخاری آن است که توانایی کافی را برای گرم کردن کابین ندارد.

در سمت دیگر ۲۰۶ با سیستم تهویه ی بهتر، هندلینگ بهتر، ایمنی بهتر و ظاهر جذاب تر قرار دارد. اما ۲۰۶ نیز همانند سایر خودروهای داخلی شاهد افت کیفیت بوده است و البته استهلاک و هزینه نگهداری بیشتری نیز در مقایسه با پراید دارد. قطعات ۲۰۶ گران قیمت تر از قطعات پراید است. نمونه مورد آزمایش ما نیز با آن که به صورت صفر کیلومتر خریداری شد اما چندین بار مشکلات برقی آن را به تعمیرگاه کشاند و البته یک بار نیز ماهک تعویض دنده آن شکست کرد خوشبختانه شامل گارانتی بود. چنین موارد و ایراداتی چیزهایی هستند که در ۲۰۶ های سالهای قبل و قدیمی مشاهده نمی‌شود اما مدلهای جدید دارای کیفیت پایین تری هستند. در انتها می توان گفت که پژو ۲۰۶ حداقل به خاطر ایمنی بهتر و البته جذابیت بیشتری که دارد انتخاب مناسب تری در مقایسه با پراید محسوب می‌شود و ارزش اضافه پرداخت ۱۳ میلیون تومانی را دارد. ۲۰۶ تیپ دو نیز خودروی کم مصرف و کوچک و مناسب برای استفاده شهری است.
درست است که احتمال اینکه ۲۰۶ شما را به تعمیرگاه بکشاند بیشتر از پراید است اما خوب به همان اندازه نیز خودروی بهتری است فقط باید با ایرادات کوچک آن نظیر فضای کم کابین و افت کیفیت آن در مدل های جدید کنار بیاید. در انتها می توانید جدول مشخصات دو خودرو را مشاهده کنید.

منبع:خودرو بانک