بهروز ملکی، کارشناس اقتصاد مسکن در یادداشت تلگرامی خود با طرح این پرسش که مغازه بخریم؟ نوشت: «در سال‌های پس از جنگ (در دهه ١٣٧٠) قیمت یک مترمربع مغازه در یک محله تا ۱۰ برابر قیمت یک مترمربع آپارتمان در همان محله بود و داشتن مِلک تجاری حاکی از متمول بودن بود. در آن شرایط، بانک‌ها و نهادهای شبه دولتی، با مشاهده سود سرشار سرمایه‌گذاری در املاک تجاری، به ساخت پاساژهای تجاری روی آوردند.» وی افزود: «ضمن این‌که نباید از انگیزه‌های پنهان و آشکار شهرداری‌ها به جهت سود ناشی از فروش مجوز املاک تجاری چشم‌پوشی کرد. در ادامه با چشیدن مزه شیرین سرمایه‌گذاریشان، ساخت مال‌های عظیم تجاری رونق گرفت.» کارشناس اقتصاد مسکن تصریح کرد: «با اشباع تدریجی عرضه املاک تجاری، جذابیت این املاک، کاهش یافت؛ به گونه‌ای که هم‌اکنون قیمت یک مترمربع مغازه در یک محله حدود ٢ تا ٤ برابر یک مترمربع آپارتمان در همان محله شده است. طی دو سال گذشته نیز که املاک مسکونی با رشد شدید قیمت مواجه بوده‌اند، املاک تجاری افزایش قیمت کمتری را تجربه کردند.» ملکی با طرح این پرسش که چرا املاک تجاری به این حال و روز افتاده‌اند؟ عنوان کرد: «واقعیت انکارناپذیر این است که در ایران به ازای هر ۸ خانوار (۲۶ نفر) یک مغازه وجود دارد که به‌طور محسوسی بیش از نیاز است، بنابراین بدیهی است که بسیاری از افرادی که هم‌اکنون به ساخت یا خرید واحدهای تجاری مبادرت می‌کنند، در آینده از سرمایه‌گذاری‌شان ناراضی خواهند شد.» وی متذکر شد: «علاوه بر حجم نامتعارف عرضه واحدهای تجاری، سمت تقاضای واحدهای تجاری نیز با تحولاتی اساسی، دست به گریبان شده است. با گسترش کسب‌وکارهای اینترنتی به تدریج برخی از فعالیت‌های تجاری نیازمند مغازه نخواهند بود و تقاضای مغازه برای برخی اصناف کاهش می‌یابد. آژانس‌های تاکسی تلفنی، آژانس‌های هواپیمایی و... نمونه عینی این موضوع هستند.» این کارشناس اقتصاد مسکن تاکید کرد: «بر این مبنا می‌توان پیش‌بینی کرد که در آینده نیز به جز در برخی شرایط خاص، املاک تجاری شانس به مراتب کمتری از املاک مسکونی خواهند داشت.»