به گزارش صنعت نویس، در طول سال‌های گذشته به فراخور رشد روزافزون جمعیت، افزایش تعداد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی و اهمیت پاسخگویی به نیاز بازار کار، ایجاد بنگاه‌های کوچک و متوسط و به دنبال آن کسب‌وکارهای خرد و کوچک اهمیت بیشتری پیدا کرده است.

کارشناسان بر این باورند که وجود مزیت‌ها و ویژگی‌های ممتاز بنگاه‌های کوچک و زودبازده دلیل استقبال فعالان اقتصادی از راه‌اندازی این بنگاه‌ها بوده است، چراکه بنگاه‌های خرد و کوچک و متوسط در عین اشتغالزایی، بازدهی و بهره‌وری بالا و قیمت تمام شده پایینی دارند و از هزینه‌های بالای شرکت‌های بزرگ در آن‌ها خبری نیست.

بنگاه‌های کوچک و متوسط به دلیل ویژگی‌های خاص خود کارکردهای منحصر به فردی دارند که اشتغالزایی، توزیع پول در جامعه، توسعه مناطق حاشیه‌ای و تربیت نیروی انسانی مورد نیاز صنایع و بنگاه‌ها از مهمترین رویکردها به شمار می‌رود.

امروز برای داشتن شغل دیگر نباید منتظر برنامه‌های دولت بود بلکه اگر سرمایه‌ اندکی در اختیار داریم باید با آن کسب و کاری برای خود راه‌ اندازی کنیم و برای شروع این سرمایه را در جهت ایجاد یک کارگاه کوچک نجاری، تولید کیف و کفش، ساخت انواع بدلیجات و صنایع دستی، بافت تابلو فرش، تهیه و بسته بندی محصولات غذایی و گیاهان دارویی به کار بگیریم.

در این باره رییس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران می‌گوید: بنگاه‌های کوچک و متوسط به دلیل پایین بودن هزینه‌های جاری می‌توانند خود را با هر نوع شرایط و تغییرات و نوسانات اقتصادی وفق دهند، به نحوی که اگر در شرایط بحران اقتصادی با مشکل تامین مواد اولیه مواجه شوند با کمترین هزینه‌ بنگاه را تعطیل می‌کنند و به محض ایده آل شدن شرایط و بهبود اوضاع، مجددا فعال می‌شوند و در وضعیت مطلوبی قرار می‌گیرند.

او از صنایع دستی و فرش به عنوان نمونه‌ای از بنگاه‌های کوچک و زودبازده نام می‌برد که می‌تواند با صرف هزینه کم و یک مکان کوچک، درآمدزایی و اشتغالزایی بالایی به دنبال داشته باشد و می‌گوید یک واحد کوچک و زودبازده برای راه‌اندازی نیاز به هزینه زیادی ندارد و به طور متوسط با ۲۰ میلیون تومان می‌توان یک شرکت تعاونی یا بنگاه کوچک اقتصادی ایجاد کرد.

فتح‌الهی معتقد است هزینه‌های پرسنلی، نگهداری و حامل‌های انرژی در کارگاه‌های کوچک کم است و به همین دلیل از دوام و بقای بیشتری نسبت به بنگاه‌های بزرگتر برخوردارند.

البته این مقام مسئول کارگری آسیب‌پذیر بودن این کارگاه‌ها را یادآوری کرده و می‌گوید: کمبود امکانات و نقدینگی، عدم بهره‌مندی از حمایت‌های دولتی و پایین بودن قدرت رقابت‌پذیری، می‌تواند توان تولید و شرایط کار در این مجموعه‌ها را تحت تاثیر قرار دهد لذا در صورت عدم حمایت در معرض تهدید و شکنندگی قرار می‌گیرند و در گیر و دار تحولات  اقتصادی از چرخه فعالیت حذف می‌شوند.

پیشنهاد رییس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران این است که دولت برای حفظ و نگهداری بنگاه‌های کوچک و متوسط، بانک‌ها را موظف کند ۵۰ درصد منابع و تسهیلات خود را به کارگاه‌ها و بنگاه‌های زودبازده اختصاص بدهند و خود بر نحوه توزیع آن نظارت و مدیریت داشته باشد.

در حال حاضر شهرک‌های صنعتی زیادی در کشور وجود دارد که یا راکد مانده و یا با کمترین میزان ظرفیت خود فعالیت می‌کنند، در صورتی که استفاده بهینه و شایسته از ظرفیت این بنگاه‌ها می‌تواند ضمن احیای این شهرک‌ها، زمینه رونق تولید داخلی را فراهم کند.

علی اکبر سیارمه ـ کارشناس حوزه کار در این باره می‌گوید: علیرغم آنکه شهرک‌های صنعتی از ظرفیت بالای اشتغال برخوردارند ولی طی سال‌های گذشته کمترین توجه به آن‌ها را داشتیم، در حالی که با به‌کارگیری نیروهای کار در این مجتمع‌ها می‌توانستیم از ظرفیت‌شان به شکل مطلوب‌تری استفاده کنیم.

به گفته وی، امروز بسیاری از شهرک‌های صنعتی، راکد و بلا استفاده باقی مانده یا با کمتر از ۳۰ درصد توان و ظرفیت خود کار می‌کنند و اغلب به مکانی برای انبار کالا تبدیل شده‌اند.

زمانی کفش‌های دست دوز ایرانی با کفش‌های ایتالیایی برابری می‌کرد ولی امروز جای آن‌ها را اجناس و کالاهای عمدتا بی‌کیفیت خارجی و وارداتی گرفته است.

این کارشناس حوزه کار، تحقق ۹۵ درصد اشتغال در بنگاه‌های کوچک و زودبازده را یادآور شده و می‌گوید: ایجاد بنگاه‌های کوچک و زودبازده در دنیا به جهت سودآوری و مقرون به صرفه بودن روز به روز در حال گسترش است، لذا برای دستیابی به اشتغال پایدار و گسترده باید به سمت ایجاد بنگاه‌های زودبازده برویم.

سیارمه با اشاره به سابقه طولانی کارگاه‌های کوچک صنعتی و مشاغل آزاد در ایران می‌افزاید: بسیاری از پوشاک و البسه، کفش و ابزار و لوازم مورد نیاز مردم و مصرف خانه‌ها در همین کارگاه‌های کوچک تهیه و تولید و ساخته می‌شد. زمانی کفش‌های دست‌دوز ایرانی با کفش‌های ایتالیایی برابری می‌کرد ولی امروز جای آن‌ها را اجناس و کالاهای عمدتا بی‌کیفیت خارجی و وارداتی گرفته است.

با وجود آنکه بنگاه‌های کوچک جزو آسیب‌پذیرترین واحدهای کسب و کار به شمار می‌روند اما بیشترین حجم اشتغال کشور در این بنگاه‌ها نهفته است.کیف و کفش، پوشاک و چرم از جمله صنایعی است که گسترش کارگاه‌های آن می‌تواند ظرفیت ایجاد دست‌کم ۵۰۰ هزار شغل در کشور را به وجود آورد. از شرکت‌های دانش بنیان هم می‌توان به عنوان یکی از بنگاه‌های کوچک موفق یاد کرد و ایجاد آن‌ها را با تقویت نوآوری و کارآفرینی در دستور کار قرار داد.

راه‌اندازی بنگاه‌های کوچک و متوسط به منابع مالی زیادی نیاز ندارد ولی کمبود نقدینگی همیشه یکی از مشکلات عمده این بنگاه‌هاست. با این حال بنگاه‌های کوچک و زودبازده اقتصادی همچنان در ایجاد اشتغال دائم و پایدار موثرند و موجب افزایش تولید ناخالص داخلی، رونق تولید و کاهش بیکاری جوانان می‌شود.

منبع:ایسنا