به گزارش صنعت نویس، 'انور کمری' رایزن بازرگانی ایران در اندونزی در گفت وگو با ایرنا ضمن تشریح وضعیت واردات قیر این کشور، موانع بر سر راه صادرات قیر ایران به اندونزی را تشریح کرد و گفت: قیر از سال های گذشته تاکنون همواره یکی از مهمترین اقلام صادراتی کشورمان به اندونزی محسوب شده و در سبد کالاهای صادراتی به این کشور جایگاه بالایی داشته است.

وی گفت: میزان صادرات این محصول به هیچ وجه در حد ظرفیت های موجود نبوده است. مصرف قیر در اندونزی سالیانه حدود یک میلیون و 200 هزار تن است، در حالی که تولید داخلی این کشور سالیانه حدود 600 هزار تن می باشد و مابقی نیاز از طریق واردات تامین می شود.
وی گفت: در چند سال گذشته بطور میانگین صادرات قیر کشورمان به اندونزی حدود 87 هزار تن بوده که کمتر از یک ونیم درصد از واردات قیر این کشور را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که کیفیت قیر ایران نسبت به رقبایی مانند سنگاپور و مالزی بهتر بوده، اما صادرات این محصول به اندونزی به دلایلی متناسب با ظرفیت های کشورمان و نیاز بازار اندونزی رشد نکرده است.
رایزن بازرگانی ایران در اندونزی یکی از مشکلات در این زمینه را عدم وجود سیستم حمل ونقل توانمند دریایی برای حمل قیر فله ذکر کرد و گفت: حمل قیر فله با کشتی های کوچک زیر 10 هزار تن به اندونزی باعث افزایش هزینه حمل و در نتیجه افزایش قیمت نهایی و کاهش قدرت رقابت محصول می شود و از طرفی تدارک کشتی های بزرگ برای شرکت های ایرانی به دلایل محدودیت های بندری و نیز توان مالی و تولیدی شرکت ها دشوار است.
'بنا براین قیر فله ایران تقریبا از بازار اندونزی محو شده و در حال حاضر فقط قیر بشکه ای به این کشور صادر می شود.وی معتقد است کمک دولت از طریق اختصاص یارانه حمل به محموله های قیر فله به مقصد اندونزی می تواند باعث کاهش قیمت تمام شده و در نتیجه افزایش صادرات این محصول به اندونزی شود.
وی از دیگر مشکلات و دلایل کاهش سهم ایران در بازار قیر اندونزی را نداشتن سیاست منسجم و در نتیجه رقابت ناسالم بین شرکت های صادرکننده قیر دانست.
کمری گفت که این موضوع بخصوص در سال های گذشته باعث شده بعضی شرکت ها برای گرفتن سهمی از بازار و حذف رقبای وطنی، قیمت خود را بطور غیر معمول کاهش داده و از آنجا که این اقدام صرفه اقتصادی برای آنها نداشته است گاهی منجر به عدم اجرای تعهدات، کاهش کیفیت و ترکیب آن با مواد و مصالح دیگری شده که برای مدتی باعث مخدوش شدن چهره قیر ایران و شرکت های ایرانی نزد مشتریان شده بود و زمان زیادی طول کشیده تا این چهره به تدریج ترمیم شود.
رایزن بازرگانی ایران در اندونزی از نکات مهم دیگر در بازار قیر این کشور جنوب شرق آسیا را قرارداشتن آن در دست لابی ها و گروه هایی ذکر کرد که اکثرا وابسته به شرکت ها و نهادهای ذیربط دولتی هستند.
وی گفت: بنابراین شرکت های تولیدکننده و صادرکنندگان قیر برای برقراری ارتباط و افزایش قدرت چانه زنی با این لابی ها نیاز به قدرت و پشتوانه مالی بزرگتر و نظام تصمصیم گیری یک پارچه تری دارند.
وی پیشنهاد تشکیل یک کنسرسیوم صادراتی در این زمینه را داد و گفت که تشکیل این کنسرسیوم به شرکت های تولیدکننده و صادرکننده قیر این فرصت را می دهد که رقابت پذیری خود را در بازارهای بین المللی از جمله اندونزی اصلاح کرده و در جهت منتفع شدن از این بازار حداکثر استفاده را از هم افزایی توان خود ببرند.
'کمری' گفت که این امر توان مالی و پشتیبانی و نیز قدرت چانه زنی شرکت های تولید کننده قیر را در بازار افزایش می دهد. چنین کنسرسیومی می تواند از راه های مختلف از جمله ایجاد دفتر، اعطای نمایندگی و یا ثبت شرکت با مشارکت افراد مطمئن و با نفوذ اندونزیایی در بازار حضور موثری داشته و ضمن رصد تحولات بازار، ارتباطات موثر خود را با پیمانکاران، مصرف کنندگان و نیز لابی های این حوزه گسترش دهد.
وی عوارض واردات قیر به اندونزی را نیز از دیگر موضوعاتی دانست که تا حدودی از قدرت رقابت شرکت های کشورمان در مقایسه با سایر رقیبان از جمله کشورهای عضو آ.سه.آن می کاهد.
رایزن بازرگانی ایران در اندونزی گفت که تعرفه واردات قیر برای کشورهای عضو آ.سه.آن صفر است، در حالی که برای سایر کشورها از جمله ایران پنج درصد عوارض درنظر گرفته شده است و در صورت امضاء موافقتنامه تجارت ترجیحی بین دو کشور و کاهش یا حذف تعرفه واردات این محصول، می توان قدرت رقابت شرکت های ایرانی را افزایش داد.