رنو که پس از تشدید تحریم‌ها، فعالیت‌های خود را در ایران کاهش داد و پروژه‌هایش را به حالت تعلیق درآورد، حالا برنامه‌ای بلندمدت را برای صنعت و بازار خودرو کشور تدوین کرده و نمایشگاه موردنظر نیز مقدمه‌ای برای اجرای این برنامه به‌شمار می‌رود. قطعه‌سازانی که در این نمایشگاه مورد تایید رنویی‌ها قرار گرفته‌اند، در آینده درگیر مذاکراتی جدی تر خواهند شد و در صورتی که تست‌های مربوطه را با موفقیت پشت سر بگذارند، رسما به یکی از مراکز جهانی تامین قطعات رنو تبدیل خواهند شد. در آن صورت، بخشی از قطعات موردنیاز رنو در سراسر دنیا، توسط قطعه‌سازان ایرانی تامین می‌شود که در نوع خود اتفاقی کم‌سابقه به‌شمار می‌رود.

در این نمایشگاه اما قطعه‌سازان برتر و مورد تایید رنو شرکت داشتند و این در شرایطی بود که نظر آنها و همچنین بازدیدکنندگان، در مورد دستاوردهای نمایشگاه موردنظر، با یکدیگر تفاوت آشکاری داشت. برخی عنوان می‌کردند در جریان نمایشگاه، تفاهم‌های اولیه‌ای میان آنها و مسوولان خرید رنو شکل گرفته و قطعه‌سازان ایرانی به زنجیره تامین رنو خواهند پیوست. به گفته آنها، مدیران خرید ارشد رنو از کشورهای مختلف، میهمان غرفه قطعه‌سازان ایرانی شده و این نشان می‌دهد رنویی‌ها برنامه‌ای جدی برای بازار ایران دارند. از آن سو مسوولان رنو نیز عنوان می‌کنند که بازدید از نمایشگاه دستاوردهای قطعه‌سازان ایرانی، کم نظیر بوده و دو برابر آنچه تصور می‌شد، بازدیدکننده داشته است. به گفته آنها، رنو می‌خواهد قطعه‌سازان ایرانی را به زنجیره جهانی خود وصل کند تا از این راه سطح کمی و کیفی آنها را ارتقا بخشیده و برنامه‌هایش را در ایران، زودتر به اجرا در بیاورد. رنو همچنین قصد دارد سطح داخلی‌سازی قطعات در ایران را که هم‌اکنون 60 درصد است، به 80 درصد برساند تا قیمت قطعات را کاهش دهد. به‌عبارت بهتر، هدف رنو این است که با افزایش داخلی‌سازی، از حجم واردات قطعه به ایران بکاهد و طبعا وقتی قطعات بیشتری ساخت داخل شوند، امکان کنترل هزینه تولید محصولات این خودروساز فرانسوی بیشتر خواهد بود.

اما برخی قطعه‌سازان ایرانی و همچنین مسوولان رنو در حالی به آینده همکاری خودروسازان کشور و این شرکت، امیدوار و خوش بین هستند که برخی نیز معتقدند ارتقای سطح همکاری با خودروسازان دنیا به‌خصوص رنو، بستگی به انتخابات ریاست‌جمهوری امسال آمریکا دارد.

آن طور که برخی قطعه‌سازان حاضر در نمایشگاه، عنوان می‌کردند، اینکه چه کسی رئیس‌جمهور آمریکا می‌شود و چه سیاستی در قبال ایران و «توافق هسته‌ای» در پیش می‌گیرد، تاثیر زیادی بر برنامه آتی خودروسازان دنیا از جمله رنو، در ایران خواهد داشت. این دسته از قطعه‌سازان بر این باور بودند که تا نتایج انتخابات آمریکا مشخص نشود، رنو در قبال ایران با احتیاط رفتار می‌کند و این گونه نیست که به واسطه تنها برگزاری یک نمایشگاه، قطعه‌سازان کشور به زنجیره جهانی خودروساز فرانسوی بپیوندند.

وقتی این نقطه‌نظر را در کنار برنامه‌های آینده رنو در ایران قرار می‌دهیم، به نظر می‌رسد ارتباط این موضوع (آینده همکاری مشترک رنو و خودروسازان کشور) با انتخابات آمریکا، موضوع غیر قابل انکاری نیست. آن طور که مسوولان رنو طی همایشی در حاشیه نمایشگاه دستاوردهای قطعه‌سازان ایرانی، عنوان کردند، به نظر می‌رسد اصل برنامه‌‌های این شرکت برای بازار ایران، در سال 2018 پیاده خواهد شد. هرچند رنو قصد دارد در این فاصله نیز دو محصول جدید (فیس لیفت تندر-90 و فیس لیفت ساندرو) را روانه ایران کند، با این حال، برنامه‌های اصلی این خودروساز فرانسوی، برای سال 2018 به بعد تنظیم شده‌اند. ساندرو و تندر-90 هم‌اکنون در ایران به تولید می‌رسند و ارائه فیس لیفت آنها را نمی‌توان اقدام چندان مهم و گسترده‌ای از جانب رنو دانست. این در شرایطی است که رنو قصد دارد محصول ارزان قیمت خود به نام «کوئید» و نسل دوم تندر-90 یعنی «سیمبل» را در سال 2018 روانه بازار کشور کند و همچنین عمق ساخت داخل قطعات محصولاتش را (در ایران) به 80 درصد برساند. ازآنجاکه قرار است تمامی این اتفاقات مهم بعد از مشخص شدن سرنوشت انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا رخ بدهد، به نظر می‌رسد گفته‌های برخی از قطعه‌سازان ایرانی مبنی‌بر مرتبط بودن انتخابات موردنظر با آینده همکاری با رنو، بیراه نیست.

به‌عبارت بهتر، موضع رئیس‌جمهور بعدی آمریکا در قبال «توافق هسته‌ای»، اثر مستقیمی بر آینده حضور رنو در ایران دارد، زیرا رنویی‌ها نیز مانند بسیاری از شرکت‌های خارجی، رفتار خود در قبال ایران را با توجه به سیاست‌های ایالات متحده آمریکا تنظیم می‌کنند. در حال حاضر نیز با توجه به مواضع نه چندان روشن نامزدهای انتخاباتی آمریکا، رنو و امثال رنو بیم آن را دارند که نکند توافق هسته‌ای تعلیق شود و تحریم‌ها برگردند و در نتیجه، سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی آنها در ایران به مشکل برخورد. هرچه هست، رنو به شدت در پی ارتقای سطح فعالیت‌هایش در ایران است و قصد دارد به واسطه انجام اقداماتی مانند افزایش ساخت داخل و عرضه محصولات جدید، جای پای خود را در صنعت و بازار خودرو کشور سفت‌تر کند. با این حال، روند اجرای این پروژه به کندی صورت می‌گیرد و مشخص نیست آیا موضع خودروساز فرانسوی در آینده (به‌خصوص پس از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا) نیز ثابت می‌ماند یا دستخوش تغییر خواهد شد.