به گزارش صنعت نویس، تاریخچه‌ی حضور رنو در ایران، بیش از هر برند دیگری است و در واقع ورود اولین خودروی تاریخ کشورمان توسط مظفرالدین شاه از بلژیک، کل تاریخ خودروی کشورمان را در بر می‌گیرد. علاوه ‌بر این، سال‌های زیادی پس از پیروزی انقلاب هم مدل رنو 5 در کنار پیکان، تنها گزینه‌‌ی قابل انتخاب برای مردم بود و طبیعتا به یک نوستالژی تبدیل شد.

پس از حضور بیست‌ساله‌ی رنو 5 به عنوان یک خودروی ارزان‌قیمت و کامپکت در بازار ایران، فصل جدید همکاری این شرکت با خودروسازان ایرانی، با مدل‌های مگان و لوگان شروع شد. این خودروها از اواخر دهه‌ی هشتاد خورشیدی به ایران وارد و در خط تولید پارس‌خودرو، مونتاژ شدند. طبیعتا، مگان مونتاژ ایران با بدنه‌ی بزرگ‌تر و پیشرانه‌‌های متنوع در مقایسه با لوگان (L90) جذابیت زیادی برای مردم کشورمان داشت و باتوجه به بازار انحصاری و کاملا بسته‌ی خودروهای وارداتی، با استقبال هموطنان مواجه بود.

پروژه‌ی ساخت اولین نسل رنو مگان در سال 1990 مطرح شد و 5 سال بعد، به خط تولید رسید. این خودرو با فروش خوبی در در اروپا و آمریکای جنوبی مواجه شد و تا سال 2009 در خط تولید کارخانه‌های رنو در آرژانتین و کلمبیا قرار داشت. جالب است بدانید که تا سال 2002، خطوط مونتاژ گسترده‌ی رنو در ترکیه، اسپانیا، اندونزی و بلژیک هم به عرضه‌ی نسل اول مگان با بدنه‌های سدان و هاچبک پرداختند. نسل دوم مگان، بدون اتلاف وقت و در ادامه‌ی تولید نسل اول در سال 2002 معرفی شد. این خودرو علاوه بر فرانسه، تایوان و برزیل، از سال 1386 به خط تولید پارس‌خودرو رسید و موفقیت نسل اول را ادامه داد. مگان ایران با پیشرانه‌های 1.6 لیتر، 1.8 لیتر و 2 لیتری عرضه شد؛ اما تنها از نسخه‌ی سدان بهره‌می‌برد و تیپ هاچبک با واردات تعداد بسیار محدود، مورد توجه قرار نگرفت.

یکی از استراتژی‌های خاص رنو در سال‌های اخیر، استفاده از مدل‌های مختلف مگان برای دیگر محصولات این برند است. هرچند تنها نسخه‌ی رسمی مگان در کشورمان، نمونه‌ی ساخت پارس‌خودرو محسوب می‌شود؛ خودروهای اسکالا و فلوئنس هم به نوعی با بدنه و تجهیزات نسل سوم مگان عرضه شدند، اما با قیمتی پائین‌تر در بازارهای غیر اروپائی حضور داشتند.

مدل جدید مگان، نسل چهارم این خودرو محسوب می‌شود؛ ولی در خط تولید رنو فرانسه حضور ندارد. این مدل در یکی از مهم‌ترین کارخانه‌های رنو در شهر بورسای ترکیه تولید می‌شود و از سال 2016، عرضه‌ی جهانی خود را آغاز کرده است. مگان نسل چهارم با ورود به ایران، تنوع محصولات رنو در کشورمان افزایش خواهد داد؛ هرچند توقف عرضه‌ی فلوئنس بسیار محتمل است.

طراحی ظاهری و بدنه

مگان جدید در سه تیپ بدنه‌ی هاچبک، سدان و استیت (استیشن) در بازار جهانی حضور دارد. در سبد محصولات رنو، هاچبک پنج‌در، مدل اصلی مگان محسوب می‌شود؛ اما به احتمال فراوان، نسخه‌ی سدان این خودرو برای بازار ایران جذابیت بیشتری خواهد داشت. با توجه به سابقه‌ی حضور خودروهای مختلف در کشورمان، حضور مگان با بدنه‌ی استیت بعید به نظر می‌رسد.

در‌ ظاهر مگان، زبان طراحی رنو به شکلی کاملا مشابه دیگر محصولات مدرن این برند تقلید شده است. چراغ‌ها و جلوپنجره، تفاوت خاصی با تالیسمان و کولئوس ندارند و حتی می‌توان مطمئن بود که در بخش روشنایی از قطعات کاملا مشترکی استفاده می‌کنند.

در مقایسه با نسل قبلی مگان که ما طراحی ظاهری آن را در ایران با اسکالا و فلوئونس می‌شناسیم، زیبایی خیره‌کننده‌ای در تمام زوایا دیده می‌شود که حالت بی‌تفاوت نسل سوم (اسکالا) و حتی فیس‌لیفت نسل سوم (فلوئنس) را ندارد. این خودرو اسپرت و جذاب به نظر می‌رسد؛ ضمن اینکه در مقایسه با نسل قبلی، حدود 5 سانتیمتر کاهش ارتفاع و 4 سانتیمتر افزایش عرض بدنه تجربه می‌کند. ابعاد مگان، شامل عرض 1.814 متر و ارتفاع 1.447 متر است؛ اما طول این خودرو در نمونه‌ی سدان، 4.632 متر و در نسخه‌ی هاچبک، 4.359 متر خواهد بود.

بخشی اصلی زیبایی مگان مربوط به ادوات براق کروم در جلوپنجره است که در کنار افزایش طول کاپوت جلو، پهنای بیشتر سپر و چراغ‌هایی که در دیگر خودروهای دنیا سابقه نداشته‌اند، حس اسپرت و جذاب مگان را کامل می‌کند. علاوه بر این، لوگوی درشت رنو در میان جلوپنجره همراه با خطوط ظریف روی کاپوت، توجه بیننده به نماد سازنده را افزایش می‌دهد. به نظر می‌رسد که چراغ‌هایی با فرم C، امضاء رنو برای محصولات این شرکت تا سال‌ها بعد باشد و الکسی مارتو فرانسوی به عنوان عضو ارشد تیم طراحی رنو، با ابتکار خود ظاهر تولیدات این شرکت را متحول کرده باشد. این ابتکار برای جای‌گذاری نوار LED روشنایی روز هم راهگشا بوده است.

از نمای جانبی، استفاده از نوار باریک کروم در بخش پائین فریم پنجره‌ها، ادامه‌دهنده‌ی خط اتصال کاپوت، از گوشه‌ی چراغ جلو است که هماهنگی طراحی در این بخش را نشان می‌دهد. حجم‌دهی به فرم بدنه با تورفتگی پائین در و برآمدگی قسمت فوقانی گلگیرها شکل گرفته است که در مجموع، چشم‌نواز و قابل قبول محسوب می‌شود. هرچند فرم دستگیره‌ها، سنتی و مثل دیگر خودروهای معمول بازار دنیا است؛ اما از طراحی خاص رینگ‌های اسپرت مگان، نمی‌توان به سادگی گذشت. البته این فرم مدرن و نامتقارن چرخ‌ها، می‌تواند مورد پسند همه‌ی اقشار جامعه نباشد.

در نمای عقب مثل قسمت جلو، شاهد چراغ‌هایی کاملا مشابه تالیسمان هستیم که با فناوری تمام LED تا میان در صندوق ادامه دارد و به لوگوی رنو ختم می‌شود. حجم‌دهی در این قسمت هم به‌خوبی انجام شده است؛ اما کوچک‌بودن شیشه‌ی عقب، می‌تواند بر کیفیت پارک خودرو در نسخه‌های فاقد دوربین، تأثیر منفی داشته باشد. چراغ‌های ترمز مگان، بسیار نزدیک به کف و انحنای زاویه‌ی سپر قرار دارند که یکی از آسیب‌پذیرترین نقاط در یک خودرو محسوب می‌شود. از سویی دیگر، نزدیکی این چراغ‌ها با اگزوزهای چهارگوش مگان، باعث شلوغی در ناحیه‌ی زیر سپر شده است. به نظر می‌رسد این فرم طراحی، با هدف حجم‌دهی به سپر عقب انجام شده باشد تا با فلز یک‌تکه و خوش‌فرم زیر چراغ‌های اصلی، زیبایی پشت خودرو افزایش پیدا کند.

فضای داخلی و کابین

آنچه مسلم است، مگان یک هاچبک یا سدان کوچک به حساب نمی‌آید و طبیعتا با ابعادی که پیش‌تر اشاره شد، فضایی قابل قبول ارائه می‌کند. علاوه بر این، با توجه به حضور نسبتا موفق مدل کلیو در سبد محصولات رنو، این شرکت موظف به افزایش سایز و امکانات لوکس مگان در مقایسه با کلیو بوده است تا تنوع مناسبی در تولیدات خود داشته باشد.

ورود به کابین مگان، شما را با داشبوردی نسبتا ساده تحت تأثیر قرار می‌دهد که خصوصا در قسمت کنار راننده، با یک نوار کروم تزئین شده است. از گذشته، خودروهای فرانسوی به ظاهر خوب بیرونی و نمای ناامید‌کننده‌ی داخلی مشهور بوده‌اند؛ اما رنو با توجه به محبوبیت و توان مالی بهتر در مقایسه با پژو و سیتروئن، از محصولات ساده و کسل‌کننده‌ی سال‌های قبل فاصله گرفته و این‌بار در کابین مگان، به خودروهای برتر این کلاس نزدیک شده است.

متریال اصلی داشبورد، پلاستیک نرم است که هرچند زیبایی چرم و فلز در محصولات گران‌قیمت آلمانی را به همراه ندارد، قابل قبول به نظر می‌رسد و بهتر از پلاستیک سخت در بسیاری از محصولات کره‌ای بازار ایران محسوب می‌شود. نوار کروم روی در، قاب مجرای هوا و خصوصا دستگیره‌ها دیده می‌شود که حس یک خودروی ارزان‌قیمت را از مگان دور می‌کند. این موضوع در فرم دسته دنده هم وجود دارد.

به تبعیت از تالیسمان و کولئوس، در مگان از کلیدهای پرتعداد و گیج‌کننده خبری نیست و می‌توان به کمک یک نمایشگر عمودی، بسیاری از تجهیزات رفاهی و فنی خودرو را کنترل کرد. فرم قرار گرفتن نمایشگر و قاب آن، چندان جذاب به نظر نمی‌رسد و مسلما می‌توانست بهتر از مدل‌های قدیمی دیگر برندها باشد؛ اما درمجموع جلوه‌ای مدرن به کابین مگان می‌دهد.

مهم‌ترین نکته‌ی مثبت در فضای داخلی مگان، صندلی‌های اسپرت، راحت و خوش‌فرم این خودرو است که خصوصا در ردیف جلو، برای محصولی در این کلاس بدنه و قیمت کم‌نظیر است. از سویی دیگر، طبق سنت مدل‌های ساخت رنو، بخش‌های مختلفی از داشبورد، کنسول و داخل در برای قرار دادن اوراق، نوشیدنی و دیگر وسایل کوچک پیش‌بینی شده که در مجموع، بیش از 25 لیتر است. داخل داشبورد مگان هم به‌تنهایی 7 لیتر فضا دارد.

صندوق بار در یک خوردوی هاچبک اهمیت بسیار زیادی دارد و مگان پنج‌در با فضای 434 لیتر، از این نظر یکی از برترین خودروهای دنیا در کلاس خود محسوب می‌شود. ضمن اینکه در مگان سدان هم صندوق عقب حدود 550 لیتر فضای مفید دارد که بیش از 20 لیتر بزرگ‌تر از فلوئنس است.

در مجموع می‌توان به طراحی فضای داخلی مگان نمره‌ی خوبی داد؛ چراکه علاوه بر جادار بودن، نمایشگر 7 اینچی در نسخه‌ی پایه و 8.7 اینچی در مدل‌های بالاتر نیز دارد که همراه تجهیزاتی مثل نورپردازی داخلی با رنگ‌های قابل تغییر، مدرن‌ و قابل قبول خواهد بود.

قوای فنی و پیشرانه

مگان در بازار جهانی با 6 پیشرانه عرضه می‌شود که سه نمونه بنزینی و سه نسخه، دیزل هستند. نوع استاندارد و بنزینی مگان، 1.6 لیتری تنفس طبیعی است که قدرت 115 اسب بخار و گشتاور 156 نیوتن‌متر به همراه دارد. بیشترین قدرت این پیشرانه که با کد 1.6 TCE شناخته می‌شود، در دور موتور 5500 دور بر دقیقه و بالاترین گشتاور آن، در دور موتور 4000 دور بر دقیقه حاصل می‌شود که رسیدن به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت را در زمان 11.5 ثانیه ممکن خواهد کرد. میانگین مصرف سوخت برای این نسخه از مگان، 6.5 لیتر برآورد شده است، درحالی‌که در سرعت ثابت بزرگراه، 5 لیتر و در ترافیک شهری، نهایتا 8.5 لیتر خواهد بود. نهایت سرعت این خودرو 200 کیلومتر بر ساعت است و با جعبه‌دنده‌ی دستی 6 سرعته ارائه می‌شود؛ اما می‌توان آپشن گیربکس خودکار CVT هم برای آن سفارش داد.

این خودرو پیشرانه‌ی 1.2 لیتری توربوشارژ رنو را به همراه دارد که گشتاوری مشابه پیشرانه‌ی 2 لیتری فلوئنس خواهد داشت. قدرت این مدل از مگان که با کد 1.2 TCE شناخته می‌شود، 130 اسب بخار و گشتاور آن، 200 نیوتن‌متر اعلام شده است که رسیدن به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت در زمان 10.5 ثانیه را ممکن خواهد کرد. میانگین مصرف سوخت مگان با پیشرانه‌ی 1.2 لیتری، 5.5 لیتر در 100 کیلومتر خواهد بود؛ درحالی‌که با سرعت ثابت بزرگراه 4.7 لیتر و در ترافیک شهری، کمتر از 7 لیتر خواهد بود. این مدل، با جعبه‌دنده‌ی خودکار 7 سرعته ارائه می‌شود؛ اما نمونه‌هایی از آن با جعبه‌دنده‌ی دستی و 6 سرعته نیز در اروپا وجود دارند. نکته‌ی مهم در باره‌ی مگان 1.2 TCE، ارائه‌ی نهایت گشتاور از دور موتور 2000 بر دقیقه است که به شتاب‌گیری در دور موتورهای پائین، کمک شایانی خواهد کرد.

سومین و قدرتمندترین پیشرانه‌ی قابل سفارش برای مگان جدید، با تجهیزات سری GT عرضه خواهد شد و با توجه به قیمت بالا، احتمالا در بازار کشورمان حضور نخواهد داشت. مگان GT از پیشرانه‌ی توربوشارژ 1.6 لیتری بهره می‌برد که قدرت 205 اسب بخار و گشتاور 280 نیوتن‌متر به همراه خواهد داشت. بیشترین قدرت این خودرو در دور موتور 6000 دور بر دقیقه و بیشترین گشتاور از دور موتور 2400 دور بر دقیقه تولید می‌شود که رسیدن به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت را در زمانی نزدیک به 7 ثانیه ممکن خواهد کرد. نسخه‌ی GT می‌تواند به نهایت سرعت 230 کیلومتر بر ساعت برسد؛ اما میانگین مصرف سوخت کمتر از 6 لیتر خواهد داشت و در بزرگراه و ترافیک شهری، به‌ترتیب 4.5 و7 لیتر بنزین مصرف خواهد کرد.

باتوجه به عدم حضور مگان با پیشرانه‌های دیزل، تنها به ذکر این نکته می‌پردازیم که سه نسخه‌ی گازوئیلی مگان، دارای قدرت‌ 90، 110 و 130 اسب بخار هستند که میانگین مصرف سوخت همه‌ی آن‌ها، کمتر از 4 لیتر در 100 کیلومتر خواهد بود.

امکانات و آپشن‌های رفاهی

صحبت از تجهیزات یک خودروی وارداتی که هنوز در کشورمان دیده نشده است، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد؛ چراکه در سال‌های اخیر شاهد واردات خودروهایی متفاوت از نسخه‌های خارجی در ایران بوده‌ایم. از سویی دیگر، شرکت وارد‌کننده‌ی رنو تا حد زیادی به مشتری‌مداری مشهور شده است و از این نظر می‌توان امیدوار بود که مگان‌های وارداتی، باتوجه به سطح آپشن‌ها و هزینه‌های مربوط به گمرک و مالیات قیمت‌گذاری شوند.

از آپشن‌های ظاهری مگان می‌توان به رینگ‌های جذاب این خودرو اشاره کرد که در نمونه‌ی استاندارد، 16 اینچ و در مدل‌های بالاتر، 18 اینچ خواهند بود. تمامی نسخه‌های مگان با نوار LED روشنایی روز همراه هستند؛ اما مدل‌های بالاتر، از LED در چراغ‌های اصلی هم استفاده خواهند کرد.

فعلا 9 رنگ بدنه برای مگان وجود دارد که شامل سفید براق و 8 رنگ متالیک سفید صدفی، قهوه‌ای روشن، آبی تیره، خاکستری، قرمز، سیاه و بژ (طلائی) خواهد بود. به‌ نظر می‌رسد ترکیب خاکستری تیره برای داشبورد و مشکی برای صندلی‌ها، تنها گزینه‌ی قابل انتظار برای مگان خواهد بود؛ اما مدل‌های فول‌آپشن مگان از چرم مرغوب ناپا برای صندلی و فرمان بهره‌مند هستند.

همان‌طور که پیش‌تر توضیح داده شد، صندلی‌های ردیف جلو در مگان، طراحی بسیار خوبی دارند که در همه‌ی نسخه‌ها مشترک است؛ اما تمام برقی نیستند و تنها در مدل‌های خاص با ادواتی مثل تنظیم برقی، گرم‌کن داخلی و حتی ماساژور ارائه می‌شوند.

نمایشگر مگان در 2 سایز 7 و 8.7 اینچ ارائه می‌شود که نوع اول به‌صورت افقی و نوع دوم، حالت عمودی خواهد داشت. نسخه‌ی دوم فناوری انحصاری R-Link در مگان وجود دارد که ارتباط با سرگرمی‌های چندرسانه‌ای و سیستم ناوبری ماهواره‌ای را ممکن خواهد کرد. کار کردن با این نمایشگر، به‌ سادگی یک تبلت است و حتی تغییر مودهای رانندگی و مصرف سوخت از طریق آن انجام خواهد شد. از طریق دکمه‌های روی فرمان نیز می‌توان فرامین مختلفی به این نمایشگر ارسال کرد که شامل قطع یا وصل ارتباط تلفنی، تنظیم مسیریاب ماهواره‌ای و اعمال تغییر بر پخش‌کننده‌ی چندرسانه‌ای خواهد بود. خریداران مگان اروپا تا یک سال، از نرم‌افزار مسیریاب و تشخیص ترافیک تام‌تام نیز بهره‌مند خواهند بود.

تمامی نسخه‌های مگان، از ارتباط تلفن همراه با سیستم سرگرمی‌های خودرو از طریق بلوتوث یا جک 3.5 میلی‌متر پشتیبانی می‌کنند؛ اما تعداد پورت‌های USB و خروجی برق 12 ولت در مدل‌های مختلف تفاوت دارد. رنگ‌بندی‌ نور ملایم داخل کابین، می‌تواند از میان 5 رنگ مختلف توسط راننده انتخاب شود یا با توجه به مود‌های رانندگی که پیش‌تر توضیح داده شد، با توجه به سبک رانندگی تغییر کند. در مدل‌های خاصی از مگان، یک شیشه‌ی باریک در مقابل راننده قرار می‌گیرد که همانند فناوری هدآپ دیسپلی، اطلاعات فنی مورد نیاز را در نزدیکی شیشه‌ی جلو نمایش خواهد داد.

از آپشن‌های جذاب مگان، می‌توان به سیستم استارت بدون کلید اشاره کرد که به دلیل استفاده از یک سوئیچ شبیه به تلفن همراه هوشمند، جذابیت خاصی دارد. درب صندوق در نسخه‌های فول آپشن، با سنسور پا در زیر سپر باز می‌شود؛ اما با فشار دست بسته خواهد شد. پارک تمام خودکار و بدون دخالت راننده نیز آپشنی قابل انتخاب برای راننده خواهد بود که در کنار دوربین عقب، نقش زیادی در آسان‌ کردن فرایند پارک خودرو خواهد داشت.

تست تصادف و آپشن‌های ایمنی

مگان، یک محصول کاملا اروپایی محسوب می‌شود و طبیعتا در تست تصادف بنیاد ایمنی خودروی اروپا (Euro NCAP) قبول شده است. رنو مگان، در سال 2015 انواع تست تصادف این نهاد را با مجموع 5 ستاره (امتیاز کامل) پشت سر گذاشته است.

نتیجه‌ی تست تصادف بنیاد ایمنی خودروی اروپا نشان می‌دهد که مگان برای سرنشین بالغ، ایمنی 88 درصد در انواع برخوردها به همراه خواهد داشت، درحالی‌که این میزان برای کودکان، 87 درصد خواهد بود. عابران پیاده نیز در صورت تصادف با مگان، 71 درصد احتمال زنده‌ ماندن خواهند داشت.

نهاد ایمنی خودروهای اروپا به تجهیزات ایمنی و کمّی مگان، امتیاز بسیار خوب 71 از 100 داده که به دلیل استفاده از آپشن‌های موسوم به ADAS (مخفف عبارت Advanced Driver-Assistance Systems)؛ در این خودرو بوده است. علاوه بر فناوری پارک خودکار، ترمز هوشمند (AEB) در مواقع اضطراری عمل خواهد کرد و در سرعت‌های 30 تا 150 کیلومتر بر ساعت، با هشدار صوتی، راننده را از احتمال برخورد با موانع مطلع می‌کند.

کروز کنترل هوشمند (ACC) با قابلیت کاهش و افزایش سرعت با توجه به ترافیک در سرعت‌های 50 تا 150 کیلومتر بر ساعت،عمل خواهد کرد؛ ضمن اینکه فناوی تشخیص فاصله با مانع روبرو (Distance Warning: DW) به کنترل سرعت و ترمزگیری در مواقع اضطراری کمک خواهد کرد.

هشدار اجسام در نقطه‌ی کور، سیستم آگاهی‌دهنده به راننده در زمان خروج از لاین، ارتباط مستمر با سیستم ناوبری و اعلام خطر به هنگام تجاوز از سرعت مجاز منطقه‌ای، رادار 360 درجه و آخرین سطح فناوری رنو در حفظ تعادل خودرو در شرایط خاص (ESC) مثل ترمزگیری ناگهانی و رانندگی در جاده‌های لغزنده، از دیگر آپشن‌های افزایش دهنده‌ی ایمنی مگان هستند.

ایربگ‌های مگان شامل 2 عدد کیسه هوای اصلی و 2 کیسه هوای بالا تنه برای سرنشینان جلو، همراه با دو کیسه هوای پرده‌ای در طرفین پنجره‌ها می‌شوند. علاوه بر این، کمربندهای ایمنی پیش‌کشنده برای 5 سرنشین مگان در نظر گرفته شده است.

آزمون رانندگی و کیفیت سواری

بیش از یک سال از عرضه‌ی گسترده‌ی رنو مگان در اروپا، آسیا و استرالیا می‌گذرد. با این حساب می‌توان با مراجعه به تجربه‌ی کارشناسان این مناطق، به نکات مثبت و منفی این خودرو پی‌ برد.

پیش‌تر از راحتی و کیفیت خوب صندلی‌ها در مگان جدید صحبت کردیم؛ اما باید به این نکته بپردازیم که این خودرو برای سفرهای طولانی 5 نفر انسان بالغ و قدبلند، مناسب نخواهد بود. هرچند راننده و دیگر سرنشین جلو از فضای مناسب پا و طراحی فوق‌العاده خوب صندلی‌های ردیف اول رضایت خواهند داشت؛ این موضوع برای سرنشینان عقب صادق نخواهد بود و افرادی با قد بالای 180 سانتیمتر، تا حدودی با فضای کم مقابل زانو و نزدیکی زیاد سقف به بالای سر مواجه خواهند شد؛ به‌طوری که در گذر خودرو از دست‌اندازها و سرعت‌گیرهای متعدد امروزی، احتمال برخورد سر با سقف وجود دارد.

درباره‌ی فضای بسیار زیاد صندوق عقب در هر دو مدل سدان و هاچبک، توجه به این نکته نباید فراموش شود که گودی نسبتا زیاد این بخش، یکی از دلایل افزایش حجم آن است. این مطلب شاید در ظاهر جذاب به نظر برسد؛ اما برداشتن بارهای حجیم مثل چمدان‌های بزرگ، کاربر را مجبور به خم شدن و تحمل فشار زیاد به مهره‌های کمر خواهد کرد.

ارتفاع کف این خودرو از سطح جاده نسبتا کم است که سواری استاندارد و حرکت تیز در پیچ‌ها را لذت‌بخش خواهد کرد؛ اما از سویی دیگر، مناسب حرکت در مسیرهای خارج جاده نخواهد بود. خودروهایی با ارتفاع پایین، می‌توانند با اندکی زحمت در سوار و پیاده‌ شدن همراه باشند؛ اما مگان به لطف استفاده از درهای بزرگ، تا حدودی این مشکل را کمرنگ کرده است.

خریداران مگان، می‌توانند از فناوری مولتی سنس (MULTI-SENSE) رنو استفاده کنند که تا پیش از این تنها در تالیسمان و کولئوس دیده بودیم. این سیستم با دکمه‌ای روی فرمان تنظیم می‌شود و امکان مدیریت مصرف سوخت و کنترل بخش‌های فنی خودرو برای راننده را فراهم می‌کند. به عنوان پیش‌فرض، 5 مود رانندگی عادی، اسپرت، آرام، فعال و اقتصادی برای مگان در نظر گرفته شده است که از طریق فناوری مولتی سنس، قابل تنظیم و فعال‌سازی خواهد بود.

کیفیت رانندگی با مگان، رضایت‌بخش عنوان شده است و حتی در نسخه‌ی دنده‌دستی، با تعویض آرام و کم‌تنش دنده‌ها عمل می‌کند. از نظر ورود صدای ناخوشایند محیط، ناشی از پیشرانه یا فشار هوا بر بدنه‌ی خودرو، می‌توان به کیفیت عایق‌کاری مگان نمره‌ی بسیار خوبی داد. مصرف سوخت بسیار خوب مگان در تمامی مدل‌ها، نکته‌ی مثبت و بسیار مهمی‌ است که نباید فراموش شود. این خودرو در تولید گازهای گلخانه‌ای هم از بهترین پیشرانه‌های دنیا استفاده می‌کند.

در مجموع می‌توان رنو مگان هاچبک و سدان را مناسب یک خانواده‌ی 4 نفره دانست که حتی در صورت استفاده از نمونه‌ی هاچبک، امکانات بسیار خوبی در اختیار خواهند داشت. این خودرو برای استفاده‌ی شخصی در سفرهای کوتاه‌مدت شهری ایده‌آل است؛ اما برای سفرهای طولانی، با محدودیت‌های در راحتی سرنشینان عقب همراه خواهد بود.

قیمت نهائی و مقایسه با رقبا

چنانچه ارزان‌ترین نسخه‌ی مگان با بدنه‌ی هاچبک، پیشرانه‌ی 1.6 لیتری 115 اسب بخار و جعبه‌دنده‌ی دستی به کشورمان وارد شود، با توجه به قیمت 21 هزار دلار آن در بازار جهانی، مسلما نزدیک به 150 میلیون تومان قیمت خواهد داشت. مگان صندوقدار با آپشن‌های نسبتا کامل و پیشرانه‌ی جذاب 1.2 لیتری و 130 اسب بخار، 25 هزار دلار قیمت دارد که احتمالا بیش از 180 میلیون تومان فروخته خواهد شد. در مجموع مگان جدید، گران‌تر از هیوندای النترا، کیا سراتو و تویوتا کرولا با رقبای قدری همچون هیوندای سوناتا و کیا اپتیما هم‌قیمت خواهد بود. خریداران نسخه‌ی فول‌آپشن مگان هم احتمالا به سمت شاسی‌بلندهای جذاب بازار، مثل توسان جدید و نسل آینده‌ی اسپورتیج جذب خواهند شد.

مسلما کیفیت رانندگی مگان، باید با دیگر خودروهای دنیا در این کلاس بدنه مقایسه شود و قابلیت‌های بالای آن، در برابر هیوندای i30 و النترا مد نظر قرار بگیرد؛ اما سطح توان مالی خریدار ایرانی، معمولا بیشترین تأثیر را بر فروش یک خودروی وارداتی خواهد داشت. با این اوصاف، درصورت ورود مگان و داشتن برچسب قیمتی بیش از 150 میلیون تومان، نمی‌توان انتظار فروش خیره‌کننده و استقبال زیاد مردم از آن داشت.

منبع:پرتال خودرو کشور